Mogen lithiumbatterijen eigenlijk wel in de motorruimte van een auto of camper worden geplaatst? Ik heb de afgelopen dagen vaak aan deze vraag gedacht en ik heb ook op internet geen goed antwoord gevonden.
Op veel forums wordt geschreven dat het verboden is om een lithiumbatterij te monteren in een niet-crashbestendige ruimte, bijvoorbeeld in de motorruimte. In het geval van een ongeluk zou er dus een aanzienlijk hoger risico moeten zijn. Maar is dit echt zo, of is het echt verboden en kan het zelfs leiden tot het verlies van verzekeringsdekking of de exploitatievergunning?
Eerste aanloophaven KBA
Ik heb navraag gedaan bij de Bundesanstalt für Automobilwesen in Flensburg om bovenstaande feiten op te helderen. Tot mijn verbazing kreeg ik al na een paar uur een concrete verklaring over mijn verzoek:
Geachte heer Rauschenberg,
Je vraag is doorgestuurd naar de afdeling Basisvragen Typegoedkeuring van het Kraftfahrt-Bundesamt voor een antwoord.
doorgestuurd naar het kantoor. Daarom kan ik je de volgende informatie geven over de achtergronden
LET…..
Ten behoeve van de typegoedkeuringsprocedure voor erkende fabrikanten bevat VN-reglement nr. 100 de vereisten voor voertuigen met betrekking tot elektrische veiligheid. Daar wordt alleen rekening gehouden met onderdelen of systemen die behoren tot het elektrische aandrijfsysteem van het voertuig. Daarom worden daar zogenaamde “REESS” (accu’s voor elektrische aandrijving) gedefinieerd. Startbatterijen en andere batterijen/accu’s voor andere doeleinden vallen niet onder deze definitie en worden daarom niet in dit kader behandeld. Analoog aan de systemen op gas in het woongedeelte van campers, vallen dergelijke onderdelen dus buiten de typegoedkeuringsvoorschriften en uiteindelijk binnen de productverantwoordelijkheid van de voertuigfabrikant als de algehele productverantwoordelijke, die in dit opzicht moet zorgen voor een veilig en conform ontwerp van alle systemen, ook met betrekking tot andere voorschriften buiten de typegoedkeuringsprocedure.
Omdat periodieke keuringen van dergelijke voertuigen echter bedoeld zijn voor gebruik op de openbare weg, moet je contact opnemen met een erkende technische keuringsinstantie voor specifieke informatie over dergelijke aanpassingen aan je voertuig.
Daar is dus de eerste aanwijzing, in het algemeen is het niet verboden vanwege de botsveiligheid. De overeenkomstige verordening verwijst niet naar start- of carrosseriebatterijen, maar is alleen van toepassing op batterijen die worden gebruikt voor elektrische aandrijving. Natuurlijk is de KBA in ons geval niet verantwoordelijk, omdat technische wijzigingen moeten worden goedgekeurd door bijvoorbeeld de TÜV, zoals ook beschreven in het antwoord van de KBA.
Is de TÜV nu de juiste contactpersoon?
Dus mijn volgende stop was de TÜV, maar een telefoontje daar bracht me niet echt verder. Ik moet de eerste zijn geweest die een batterij wilde registreren 😩. Ik werd doorverwezen naar de website met het advies dat IEC 62133 van toepassing is op batterijen. Ahja.
IEC 62133
Hier zijn we weer in het land van normen en regels. IEC 62133 regelt de veiligheidseisen voor een batterij. Een batterij moet voldoen aan IEC 62133 om een CE-markering te krijgen.
Dus wat betekent dit voor onze batterij onder de motorkap?
Natuurlijk is het geheel een interpretatie van normen en voorschriften van mijn kant, maar ik heb geen enkele aanwijzing van de relevante autoriteiten kunnen vinden dat het achteraf inbouwen van een lithiumbatterij in de motorruimte verboden is en dat de exploitatievergunning van een voertuig ongeldig wordt verklaard. Altijd op voorwaarde dat de batterij voldoet aan de regels en normen die gelden in de EU.
Waarom dan geen ex werken?
Autofabrikanten moeten voldoen aan duizenden wetten en normen als onderdeel van de verschillende goedkeuringsprocedures. Verder gelden er ook garantie- en waarborgvereisten. Maar het zijn juist de thermische omstandigheden die het ingewikkeld maken met de lithiumbatterij onder de motorkap. Ik wil ook niet uitsluiten dat de normen in de goedkeuringsprocedure een bijkomend effect kunnen hebben op andere regelingen.
Voordat iemand mijn tekst als juridisch advies beschouwt, het is, zoals hierboven beschreven, mijn eigen interpretatie van de normen en voorschriften. Dit is op geen enkele manier een aanbeveling waarvoor ik verantwoordelijkheid accepteer in welke vorm dan ook. Waarom schrijf ik dit? Het internet staat helaas vol met muilkorven die gewoon wachten tot we een fout maken zodat ze die kunnen gebruiken om ons aan de schandpaal te nagelen. Alle teksten geven onze mening weer, niet meer en niet minder.
Bedrijf liefde, geen oorlog ☮️
